#منتظر_باشیم [1]
اگر می خواهیم منتظر واقعی باشیم باید؛
از نظر علمی، فکری و اعتقادی نیز انتظار و آمادگی خود را نشان دهیم.
تنها با لقلقه زبان و ادعای چشم به راه بودن نمی توان خود را منتظر واقعی دانست!

بسم الله الرحمن الرحیم

در سری اول سعی کردیم در مورد عصر آخرالزمان صحبت کنیم و در سری دوم هم به ظلم و فساد پرداختیم؛ اما این بار قصد داریم پیرامون مبحث ظهور صحبت کنیم؛ در مورد انتظار ...

پیش از آغاز چه خوب است که مروری بر سخن حاج آقا محمد اسماعیل دولابی داشته باشیم که در قسمت نخست بیان شد جهت مشاهده به لینک زیر برید:

:: بررسی عصر آخرالزمان _ قسمت 1

قبل از اینکه به سراغ مطلب اصلی بریم و نکاتی رو برای شما بازگو کنیم جا داره که بپرسیم برداشت شما از انتظار چیست؟ اصلا منتظر که هستید؟

برداشت های مختلفی از مسئله ی انتظار وجود داره که به بیان چند مورد از آن ها می پردازیم:

1. بعضی ها انتظار فرج را به این می دانند که در مسجد، در حسینیه، در منزل بنشینند و دعا کنند و فرج امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف را از خدا بخواهند. اینها مردم صالحی هستند که یک همچو اعتقادی دارند. لکن همین. دیگر غیر از این کاری ازشان نمی آمد و فکر این مهم که یک کاری بکنند، نبودند.
2. یک دسته دیگری بودند که انتظار فرج را می گفتند این است که ما کار نداشته باشیم به اینکه در جهان چه می گذرد، بر ملت ها چه می گذرد، بر ملت ما چه می گذرد؛ به این چیزها کاری نداشته باشیم، ما تکلیف های خودمان را عمل می کنیم، برای جلوگیری از این امور هم خود حضرت بیایند ان شاءاللّه، درست می کنند؛ دیگر ما تکلیفی نداریم. تکلیف ما همین است که دعا کنیم ایشان بیایند.

بسم الله الرحمن الرحیم

در مطلب قبلی به طور مفصل به وضعیت دین داری مردم در اخر الزمان پرداختیم و گفتیم که در زمان اخر الزمان  پس رفت اعتقادی افراد، ظاهر سازی افراد برای دین داری و رنگ باختن برخی مردم از  دین رایج می شود. سوال بعدی که هر فرد متوجه او میشود این است که با توجه به تمامی روایت (در رابطه با آخر الزمان) آیا درست است که در این دوره به طور کلی جهان به فساد کشیده شده و ظلم و تباهی همه جا را فرا خواهد گرفت و در آن حال ، امام عصر، ظهور خواهند کرد؟ در این صورت این سوال مطرح میشود که اگر سر انجام و به طور طبیعی چنین فساد و طغیانی ، جهان را فرا خواهد گرفت، پس چرا باید به سمت اصلاح خود و جامعه حرکت کنیم؟

باید گفت که این تفکرات ناشی از عدم شناخت مسئولیت دینی و انسانی و برداشت غلط از موضوع ظهور امام عصر عج الله تعالی فرجه الشریف است. در اینجا به سه دلیل آن اشاره میکنیم:

نکته ی مهم این است که اشاعه ی فساد ، از نشانه های قطعی ظهور نیست.

اولا هیچ یک از تکالیف شرعی مانند نماز، روزه، امر به معروف، مبارزه با فساد و ... مشروط به چنین شرطی نیست؛ به طور واضح یعنی تکالیفی مثل نماز یا نهی از منکر تکالیفی مطلق (بی قید و شرط) هستند و عمل به انها الزامی است.

بسم الله الرحمن الرحیم