شاید بتوان گفت هر چیزی که ذهن دانش آموزان را از مسیر آموزش منحرف کند، یکی از عوامل افت تحصیلی است. با خصایصی که برای بازی های رایانه ای بر شمردیم بدون شک آنها از عوامل مؤثر در افت تحصیلی محسوب می شوند. چرا که وقت زیادی از دانش آموزان را اشغال می کنند و فکر و ذهن او را درگیر مسایل غیر آموزشی می کنند.

راه حل چیست؟!
حتی این مشکل نیز در ادامه راه حل های قبلی، سعی و اهتمام والدین و در این مورد به خصوص، معلمان و دست اندرکاران تعلیم و تربیت را می طلبد تا با همراهی و همفکری یکدیگر برنامه ریزی درستی برای استفاده کودکان و نوجوانان از بازی های رایانه ای انجام دهند و از رایانه، بیشتر برای پیشبرد امر آموزش بهره بگیرند.

اعضای خانواده به خاطر مشغول بودن به تماشای تلویزیون یا درگیر بودن با رایانه و اینترنت و بازی های رایانه ای، کمتر وقت می کنند با یکدیگر بنشینند و صحبت کنند. این خود باعث سرد شدن روابط بین والدین و فرزندان شده است، به گونه ای که آنان کمتر حوصله یکدیگر را دارند.

راه حل چیست؟!
بهتر است والدین به مدتی، هر چند کوتاه، با کودکان و نوجوانان در انجام بازی هایشان همراه شوند و در مورد بازی های رایانه ای به آنان به بحث و تبادل نظر بپردازند. بازی های دسته جمعی اعضای خانواده میتواند به گرمی روابط آنان و ایجاد رقابت سالم در میانشان کمک کند.

در این بازی ها به دلیل اینکه کودک یا نوجوان با ساختنی ها و برنامه های دیگران به بازی می پردازد و کمتر قدرت دخل و تصرف در آنها را پیدا می کند، اعتماد به نفس او در برابر سختی ها و پیشرفت دیگران متزلزل می شود. تصور بیشتر خانواده ها این است که در بازی های رایانه ای فرد مداخله فکری مداوم دارد، اما این مداخله فکری نیست، بلکه این بازی ها سلول های مغزی را گول می زنند و از نظر حرکتی نیز فقط چند انگشت کودک را حرکت می دهند.

راه حل چیست؟!
1] شاید یکی از راه کار های مناسب برای پرورش خلاقیت و نوآوری بچه ها توسط بازی های رایانه ای، استفاده آنان از بازی های فکری و معمایی باشد. بازی هایی که بیشتر سلول های مغزی را به کار وادار و فکر آنان را درگیر کند.
2] به بهانه ی آموزش نیز می توان از بازی های فکری بهره برد. نرم افزارهای آموزشی می توانند نقش مهمی در این زمینه ایفا کنند. در این زمینه از مدت ها پیش نرم افزار های آموزش زبان انگلیسی پیشگام بوده اند و در چند سال اخیر شاهد چندین نمونه ی موفق و نیمه موفق در زمینه ی آموزش هایی مناسب فرزندان شیعیان بوده ایم.
3] در کنار انبوه بازی های رایانه ای ماجرایی و معمایی که ذهن و فکر را در واقع به خود مشغول نمی کنند؛ هستند بازی هایی که با هدف ارتقاع سطح فکر و هوش طراحی و ساخته شده اند و در طول آن بازی ها فرد باید به پاسخگویی سوال هایی علمی بپردازد. با شناسایی این سبک بازی ها و معرفی آنها به نوجوان و جوان می توان جایگزین مناسب ای داشت.

بازی های رایانه ای، به گونه ای افراد را با خود همراه می کنند که گذشت زمان را به هیچ وجه درک نمی کنند و وقتی به خود می آیند که ساعت های زیادی از وقتشان صرف این بازی ها شده است. به عبارت دیگر، حاضر نیستند رایانه را به خاطر این بازی ها رها کرده، به دنبال فعالیت های نشاط آور و اجتماعی تر بروند. لذا کودکانی که به طور مداوم با این بازی ها درگیرند،درونگرا می شوند
و در جامعه، منزوی و در برقراری ارتباط اجتماعی با دیگران ناتوان می گردند.

راه حل چیست؟!
1] به فرزندان بیاموزیم که از رایانه نیز مانند دیگر وسایل زندگی باید در حد متعادل و معین استفاده کرد، زیرا کار بیش از حد با آن می تواند ضررهای جسمی و روحی به دنبال داشته باشد. لذا برای بازی کردن کودکان و نوجوانان با رایانه زمان های مشخصی تعیین کنیم و در صورت اتمام وقت، کار با رایانه را تعطیل کنیم. شاید برای دفعات اول آنان کمی مقاومت نشان دهند اما به مرور زمان به نظم استفاده از رایانه عادت می کنند.
2] والدین وقت بیشتری به کودک و نوجوان خویش اختصاص دهند. هر قدر وقت گذاری و ارتباط صحیح بین فرزندان و والدین بیشتر باشد. زمینه استفاده از چنین بازی هایی کمتر فراهم می شود.
3] والدین تمهیداتی بیندیشند که خود نیز به نحوی از رایانه برای انجام امور مختلف استفاده کنند تا فرزندان فکر نکنند که رایانه تنها وسیله ای است برای بازی آنان.
4] ایجاد زمینه های مختلف و متعدد برای بازی با فرزند از سوی والدین به اشکال گروهی، فکری و ...؛ همچنین آماده سازی فضا جهت بازی فرزند با همسالان در محیط های مناسب.

مهم ترین مشخصه بازی های رایانه ای حالت جنگی اکثر آن هاست و این فرد باید برای رسیدن به مرحله ی بعدی با نیروهای به اصطلاح دشمن بجنگد. "خشونت" مهم ترین محرکه ای است که در طراحی جدیدترین و جذاب ترین بازی های رایانه ای به حد افراط از آن استفاده می شود. چهره های معروف هالیوود که در فرهنگ ما، انسان هایی ضد ارزش و اخلاق اند در بازی ها به صورت قهرمانانی شکست ناپذیر جلوه گری می شوند و خشونت های بی شمار و بی حد آنان که برای کودک و نوجوان جذاب است به مرور زمان آنان را رفته رفته خش، عصبی، پرخاشگر و ستیزه جو بار می آورد.

راه حل چیست؟!
1] پدران و مادران حتما باید با رایانه و طریقه استفاده از آن و تا حدی با بازی های رایانه ای و نحوه ی عملکردشان آشنا باشند و بدانند که هر بازی برای چه سنی است. در این راه می توانند از کارشناسان فن یا فضای مجازی و وب های اطلاع رسانی در مورد بازی های رایانه ای کمک بگیرند.
2] معیار های استفاده از بازی های رایانه ای را برای فرزندانشان تبیین کنند و به آنان بگویند که مجاز به استفاده از چه بازی هایی اند.
3] خودشان در صدد خرید بازی های مناسب سن فرزند انشان برآیند یا لااقل آن ها را در این راه یاری کنند.
4] سعی کنند ابتدا خود مراحلی از بازی را امتحان کنند و یا پیش از ارائه ی آن به فرزند خود از روند مراحل یا داستان بازی و اطلاعات دیگر آن مطلع شوند.
5] در حین بازی فرزند خود را همراهی کنند و گاهی اوقات راه هایی را به او پیشنهاد دهند یا در حین بازی به او کمک کنند.

در پایان؛
هر چه والدین خود را بیشتر با فرزندان خود رفیق و همراه کنند او را در غلبه ی بر تهاجم فرهنگی و این بازی روانی نابودی بچه شیعه ها توانمند تر خواهند ساخت.