در این بازی ها به دلیل اینکه کودک یا نوجوان با ساختنی ها و برنامه های دیگران به بازی می پردازد و کمتر قدرت دخل و تصرف در آنها را پیدا می کند، اعتماد به نفس او در برابر سختی ها و پیشرفت دیگران متزلزل می شود. تصور بیشتر خانواده ها این است که در بازی های رایانه ای فرد مداخله فکری مداوم دارد، اما این مداخله فکری نیست، بلکه این بازی ها سلول های مغزی را گول می زنند و از نظر حرکتی نیز فقط چند انگشت کودک را حرکت می دهند.

راه حل چیست؟!
1] شاید یکی از راه کار های مناسب برای پرورش خلاقیت و نوآوری بچه ها توسط بازی های رایانه ای، استفاده آنان از بازی های فکری و معمایی باشد. بازی هایی که بیشتر سلول های مغزی را به کار وادار و فکر آنان را درگیر کند.
2] به بهانه ی آموزش نیز می توان از بازی های فکری بهره برد. نرم افزارهای آموزشی می توانند نقش مهمی در این زمینه ایفا کنند. در این زمینه از مدت ها پیش نرم افزار های آموزش زبان انگلیسی پیشگام بوده اند و در چند سال اخیر شاهد چندین نمونه ی موفق و نیمه موفق در زمینه ی آموزش هایی مناسب فرزندان شیعیان بوده ایم.
3] در کنار انبوه بازی های رایانه ای ماجرایی و معمایی که ذهن و فکر را در واقع به خود مشغول نمی کنند؛ هستند بازی هایی که با هدف ارتقاع سطح فکر و هوش طراحی و ساخته شده اند و در طول آن بازی ها فرد باید به پاسخگویی سوال هایی علمی بپردازد. با شناسایی این سبک بازی ها و معرفی آنها به نوجوان و جوان می توان جایگزین مناسب ای داشت.