"چرا باید اینقدر کار شما #بگیره و کار ما نه؟!"

خیلی از مواقع زمانی که گروهها و فعالیتهای فرهنگی دیگر را #رصد می کنیم متوجه فاصله زیاد آنها با خودمان شده و دچار حس #حسادت و حرصی از چرایی #برتری آنان نسبت به خودمان می شویم...

واقعا چرا؟! علل مختلفی وجود دارد اما شایع ترین علت اینکه ما #امروز خودمان را با #دیروز و دیروزهای آنان #مقایسه می کنیم درحالی که شاید در مقایسه پیشرفت فعالیتهایمان، ما نسبت به زمان شروع آنها موقعیت بهتری داشته باشیم اما صبر کمتر و #عجله کار دستمان داده!

:: گاهی تنها یک لحظه #صبر فاصله ما با موفقیت هست اما به خاطر نداشتن صبر و #استقامت از صحنه کنار می کشیم، برای پرورش این روحیه #زندگی_پیامبر را مطالعه کنید؛ پس از 23 سال تلاش و مجاهدت شبانه روزی تازه امت اسلامی در جایگاهی قرار گرفته بود که باید به دست امام علی (علیه السلام) سپرده می شد تا...

:: صبر [4] | مصائب فردی
گفتیم که انسان مؤمن باید در سختی ها صبر کنه.
اما سختی انواعی داره
اول از خودمون شروع می کنیم؛ یعنی مصائب فردی...
اثرات #سختی ها بعضی وقت ها جنبه ی #فردی دارن؛
مثلا زمانی که انسان یکی از عزیزترین افراد خودش رو از دست بده،
یا اینکه اموالش با وقوع زلزله، صاعقه، سیل یا... از بین برن،
یا اینکه مثلا در طول عمرش با #بیماری و #فقر دست و پنجه نرم کنه.
در تمام این موارد، با توجه به اینکه اساسا #مؤمن در حال گرفتاری هست
و اینکه این سختی ها و بلایا اثرات تکاملی و #تربیتی دارند
–که بعدا در موردشون حرف میزنیم-
در مقابلشون باید #صبر و #تحمل کنه.

:: صبر [3] | در سختی های زندگیمون
گفتیم که صبر یعنی تحمل در برابر فشار ؛ اهمیتش هم از این بابته که با دوام ایمان رابطه جدانشدنی داره
پیامبر (صلی الله علیه و آله) می فرمایند:
«صبر بر سه گونه است، صبر به هنگام معصیت، صبر در اطاعت و پیروی و صبر در دوری از معصیت و گناه. [ کافی ج3، ص145 ]»
حالا میخوایم از صبر در مصیبت ها بگیم؛
مصیبت یعنی حادثه ای که انسان در بوجود اومدنش دخالت نداشته باشه،
در ظاهر برای انسان خوشایند نباشه
و نفس در بر خورد با اون ناراحت بشه.
به طور کلی باید گفت که "پیمودن راه حق مشکل هست".
این مطلبیه که روایات برش تاکید دارند و تجربه ی عملی ما هم نشون داده
که در صراط مستقیم بودن به مراتب مشکل تر از بی قیدی هست.
پس باید بگیم که این مؤمن هست که به علت مقید و معتقد بودن به آخرت باید نفس خودشو کنترل کنه و هرچی که خواست رو انجام نده.
یا اینکه برای رسیدن به مقصودش با ظلم و طاغوت بجنگه و سختی ها رو تحمل کنه.
اینطوری هست که مومن در طول زندگی دائما دست به گریبان و هم آغوش با مصائب و مشکلات هست؛
چونکه بهشت رو به بها میدن، نه به بهانه .
امام باقر (علیه السلام) در حدیث بسیار زیبایی میفرمایند:
«بهشت به ناگواریها و صبر در برابر آنها پیچیده شده،
هر کس که در دنیا به این پیچیدگی ها و ناگواری ها صبر کند،
در آخرت بهشت را برای خود به ارمغان اورده است.
و جهنم به لذت و شهوت پیچیده شده،
هرکسی در دنیا به دنیال شهوت و لذت خود برود،
در آخرت آتش در انتظار اوست.»
امام صادق (علیه السلام) در پاسخ به مردی که از وضع زندان کوفه میگفت می فرمایند:
«اگر تو زندان را جایگاه رفاه و خوشی و لذت بردن بدانی،
از دنیا هم باید همچین توقعی داشته باشی،
اما اگر میدانی که زندان جای خوشی و لذت نیست،
بدان که دنیا نیز زندان مومن است
و در آن به هیچ وجه نباید توقع راحتی و آسودگی داشته باشی.»
باید توجه داشت که فشار و سختی و گرفتاری مستلزم ایمان داشتن و معتقد بودن هست،
اون وقته که با این نگاه صبر بر مصائب معنی پیدا میکنه و تحمل این فشار ها آشکار میشه.

:: صبر [2] | اهمیت صبر
ایمان یعنی اعتقاد قلبی به عقاید اسلامی و عمل به دستورات الهی.
به نظر شما رابطه ی ایمان و صبر چیه؟
چرا امام صادق (علیه السلام) فرمودند:
«صبر در پیکره ی ایمان به منزله ی سر در بدن است.
پس چون سر از بدن جدا شود، بدن از بین می رود،
اینچنین است که با رفتن صبر ایمان هم از میان خواهد رفت.»
وقتی ایمان و یقین به وجود اومد، اونوقته که عمل صالح انجام می شه؛
عمل صالح یک مفهوم عام و کلی هست
که انجام تمام وظایف و تکالیف انسان مومن رو شامل می شه
(مثلا نماز، امر به معروف، انفاق و...)
که به انجام رسوندنش کار ساده ای نیست؛
چون نیروهای باطل، درون و برون انسان رو احاطه کردند
و نزدیک شدن به هر کدوم از اعمالی که عمل صالح محسوب میشه،
هزارتا مشکل داره.
خلاصه بگم که عزم مردونه می خواد و کمتر کسی این عزم رو داره...
با توجه به اینها،
روشن میشه که چیزی که شخص رو بعد از حاصل شدن یقین قلبی به عمل وادار می کنه،
همون تحمل کردن و  خودداری از پذیرش خواسته های نفسانی هست.
چونکه نفس انسان نسبت به انجام ندادن طاعات و انجام کار گناه،
گرایش زیادی داره.
کسی که طاعات رو انجام میده در حقیقت بر این خواهشها صبر کرده
و فشار درونی نفسش رو تحمل کرده.
البته علت به وجود اومدن ایمان، صبر نیست؛
بلکه علت دوام اون صبره.
یعنی وقتی که انسان معرفت قلبی پیدا کرد،
اگه صبر کنه و عمل کنه،
ایمان توی قلبش می مونه؛
اگرنه که ایمان هم از قلبش بیرون میره.
 پس دوام ایمان در نتیجه ی عمل صالح هست و اگه صبر نباشه، عمل صالح هم وجود نداره.

:: صبر [1]
فکر کرده ای که صبر چیست؟
صبر یعنی نگاه داشتن نفس از گله و شکایت؛
یعنی خویشتن داری؛
یعنی ثبات و استقامت آن وقت هایی که سخت میگذرد؛
یعنی خودداری کردن در زمان های دشواری.
پس نتیجه می گیریم که "تحمل " جزء جدا نا پذیر صبر است و در موارد متفاوت، معنای مناسب به خود گرفته؛
مثلا اگر تحمل بر مصیبت باشد، آن را صبر میگویند.
اگر تحمل در جنگ باشد، به آن شجاعت میگویند.
اگر تحمل بر خواهش جنسی باشد، عفت میگویند
و اگر تحمل در مقابل خشم باشد به آن حلم میگویند.
در صورت تجلی صبر در اعماق قلبمان بسیاری از خصوصیت های اخلاقی هم در ما ظهور می کنند.
این بخاطر آن است که صبر ریشه ی بسیاری از خصوصیت هاست.
صبر دارای مفهوم بسیار گسترده ایست که می توان چنین تعریف کرد: تحمل "فشار" های ناشی از خواسته های غیر معقول نفس.

[12] .. "جهاد و کار جهادی"
» ویژگی های کار جهادی | ل) صبر و توکل
صبر و توکل لازمه ی عمل و ضامن تکامل و تعالی کار جهادی است.
:: سوره عنکبوت آیه 59
[کسانی که در راه خدا، بر آزارها و مصیبت هایی که در وطن خود و در حال هجرت دیدند، شکیبایی ورزیدند و در همه حال بر پروردگار خود توکل می کنند.]

صبر، نشستن و منتظر اتفاقات ماندن نیست، بلکه معنی صبر، پافشاری برکار و پایداری بر اهداف است. توکل هم به این معنی نیست که بایستیم تا خدا کار را درست و گره ها را باز کند بلکه این است که کار را به شایستگی انجام دهیم، آنگاه نتیجه بخش بودن و موفقیت آمیز بودن آن را از خداوند بخواهیم و منتظر نتیجه از سوی خداوند باشیم.

:: سوره انفال آیه 65
[ای پیامبر، مؤمنان را به پیکار با کافران برانگیز. اگر از شما بیست تن شکیبا باشند، بر دویست تن از کافران چیره می شوند و اگر از شما صد تن شکیبا باشند، بر هزار تن از کفر پیشگان پیروز می شوند. این بدان سبب است که آنان مردمی هستند که نمی فهمند.]

کار و تلاش جهادی اگر با شکیبایی همراه باشد، نتیجه ی ده برابری در پی خواهد داشت. باشتابزدگی و یا بی حوصلگی و توکل نکردن به خداوند نمی شود کارهای بزرگ را انجام داد.