خوردن و آشامیدن (5):
ـ خود داری از خرید و مصرف شیرینی و آجیل در ماه محرم (به عنوان نماد اظهار شادی و سرور) مخصوصا در شب های تاسوعا و عاشورا
ـ پذیرایی با نان شیرینی های خاصی که کمتر شیرین هستند و با مجالس جشن مناسبت ندارند، مانند کیک یزدی یا شیرینی سپهسالاری (در مناطقی مانند جنوب لبنان، کعک عباس - کیک و نان شیرینی حضرت عباس «علیه السلام») دارند.
ـ پذیرایی با ساندویچ های خانگی نان و پنیر و سبزی (معمولاً با نان سنگک) که بسیاری به عنوان تبرک با خود می برند.

خوردن و آشامیدن (4):
ـ پذیرایی با عدسی برای صبحانه (در خواص عدس، به اثر آن در رقت قلب و تسهیل گریه اشاره می شود.)
ـ پذیرایی صبحانه در مراسم عزاداری محل کار یا مدرسه (البته، برای دانش آموزان خردسال این موضوع اهمیت بیشتری دارد و شوق صبحانه خوردن با بچه ها در مدرسه و تغییر برنامه ی یکنواخت روزانه، انگیزه ی بیشتری برای حضور در مراسم عزاداری ایجاد می کند) و شکل گیری هیأت های دانش آموزی و برنامه هفتگی ثابت در طی سال.

خوردن و آشامیدن (3):
ـ گفتن نام امام حسین «علیه السلام» هنگام نوشیدن آب و حتی تعلیم آن به کودکان
ـ مراعات کسی که آب می خورد (مگر شمری؟) حتی در بازی های کودکانه و قبح منع آب حتی از دشمن
ـ تلاش برای کمتر غذا خوردن و نوشیدن، مخصوصا در روز عاشورا

خوردن و آشامیدن (2):
ـ اهتمام و اعتقاد به سقایی در پیروی از قمر بنی هاشم «علیه السلام» و آب رسانی به تشنگان با این نیت
ـ مراعات کسی که آب می خورد (مگر شمری؟) حتی در بازی های کودکانه و قبح منع آب حتی از دشمن
ـ پذیرایی با چای و اهمیت توجه به این موضوع و نقش سماور و چای مجلس عزا و نذر بسیاری از مردم برای تقدیم قند و چای (و باور جدی بسیاری به ارزش و قداست این مسؤلیت و منصب در تشکیلات هیأت های مذهبی)

خوردن و آشامیدن (1):
ـ غذای نذری، غذای هیئت، قیمه ی امام حسین «علیه السلام»، بردن غذا برای تبرک و برای شفای مریض؛ سعی کنیم بانی شویم یا در این امر خیر سهیم باشیم.
ـ نذر کردن برای توزیع و پذیرایی از رهگذران و مردم، در مناطق عمومی، با شربت و پذیرایی صلواتی در دهه اول محرم، مخصوصا در شب عاشورا
ـ تلاش برای کمتر غذا خوردن و نوشیدن، مخصوصا در روز عاشورا
ـ اهتمام به طبخ نکردن غذا در منزل در روز عاشورا و خوردن ناهار هیأت، قیمه ی امام حسین «علیه السلام»