حمید داودآبادی
دیدم که جانم می رود

[11] .." #کتاب_بخوانیم "
طبق روال هر روز، رفتیم طبقه ی بالای خانه ی ما. نمی دانم چرا، ولی انگار معتادش شده بودم. تا نشستم روی زمین گفتم:
- مصطفی، زود باش دستات رو بگیر جلو.
دست هایش را که به هم چسباند و گرفت جلوی صورتم، شروع کردم هر گندی که از دیروز تا امروز زده بودم، گفتن.
که خندید و گفت: حمید، واسه چی هر روز که این کارو باهم می کنیم، گناهامون کمتر میشه یا دستامون خالی تر؟
- خب معلومه. که کمتر گناه کنیم.
- ببین، من نه بهشت دارم که بهت بدم، نه جهنم دارم که عذابت بدم؛ بالای سرتم نیستم که از چشام بترسی. پس چرا گناهات هر روز کم تر می شه؟
- خب همه ی اینا بخاطر معرفته دیگه. برای من مهمه که وقتی به تو قول دادم گناه نکنم، اگه خلاف اون رو انجام بدم، خیلی بی معرفتیه.
در حالی که پرید و صورتم را بوسید، گفت:
- خب آخه قربونت برم، وقتی توی قرآنش میگه آیا نمیدونند که خدا آنها رو می بینه پس باید ببینیم که بی معرفتی چه خدایی رو داریم انجام میدیم. مگه نه این که اون مارو خلق کرده  و خدایی کرده؟ حالا داریم جلوی اون معصیت می کنیم؟

داوود امیریان
گردان قاطرچی ها
نشر.کتابستان

[10] .." #کتاب_بخوانیم "
آقا ابراهیم آن چنان وحشت زده از جا پرید که لیوان چایی داغ که در دستش بود، ریخت روی شلوارش. جیغ بعد از آن، هم از درد سوزش بود، هم از بهت و حیرت.
- ای وای، چی گفتی؟
یوسف تته پته کنان گفت: چی شد آقا ابراهیم، بد جوری سوختید!
- آقا ابراهیم به خیسی شلوارش فوت کرد. بعد با چشمان پر درد و خیس از اشک گفت: درست شنیدم، میخوای خشم شب راه بندازی؟
- آقا ابراهیم، به شما باید توضیح بدهم و توجیه تان کنم؟
یوسف جان، بحث خشم شب و انفجار و شلیک و بگیر و ببند نیست. اون هایی که قراره این اتفاق براشون بیفته و به فرمایش خودت محک بخورن، یه مشت قاطر هستن که نزده می رقصند، وای به روزی که بخوای براشون توپ در کنی.
- پس فـ ...

نادر ابراهیمی
ابن مشغله
نشر.روز بهان

[9] .." #کتاب_بخوانیم "
زندگی مِلک وقف است دوست من!
تو، حق نداری روی آن فساد کنی و به تباهی بکشی،
یا بگذاری که دیگران روی آن فساد کنند.
حق نداری علیهش، حتی در بدترین روزگار و سخت ترین شرایط،
اعلامیه صادر کنی، یا به آن دشنام بدهی.
حق نداری با رنگهای چرک و تیره ی شهوت،
نفرت، دنائت و رذالت رنگیش کنی.
مگر آنکه از بیخ و بن ملک وقف بودنش را فراموش یا انکار کرده باشی،
که در این صورت، البته، نه خود تو مسئله ای هستی
و نه انچه میکنی مسئله ای ست که قابل بحث و اعتنا باشد.

مهردادصدقی
آبنبات هل دار
نشرسورهمهر

[8] .." #کتاب_بخوانیم "
ملیحه عکس مریم، هم کلاسی اش، را آورده بود تا به داداش محمدم نشان بدهد. محمد هنوز به خانه نیامده بود و ملیحه، که طاقت نداشت، عکس را به مامان، بی بی، و حتی به من نشان داد. خودش هم توی عکس کنار مریم ایستاده بود.
بی بی گفت:«این همه مَیرم مَیرم مِگی، همینه؟»
ـ بَله. مَگه بَده؟! دختر آقا براته. مِشه نوه ی مرحوم حاج صفر علی.
ـ نوه ی همون صفر پلان دوز خودمان دیگه؛ ها؟ ... این که خیلی شلخته یه. نگا کتاباشِ چطوری گرفته.
ملیحه، که عصبانی شده بود، گفت:
«بی بی، اونی که کتاب دستشه منم، نه مریم. دیگه بابــ ...