بعضی وقت ها آدم ها الماس در دست دارند،بعد چشمشان به گردو می افتد. همین که خم میشوند تا گردو را بردارند، الماس در شیب زمین چرخ میخورد و در عمق چاهی فرو می رود. چه می ماند؟ یک دهن باز، یک گردوی پوک و دنیایی از حسرت!
الماس که هیچ،تمام دنیا ارزش یک تار موی دختر را ندارد! دختر بسیار بیشتر از آنچه خودش هم تصور کند،ارزشمند و گرانبهاست؛به شرط آنکه بازیچه ی این و آن نشود و جایگاه والایش را با هیچ و پوچ عوض ننماید. همانطور که حضرت علی (ع) میفرمودند:«قیمت و بهای شما بهشت است، به کمتر از آن خود را نفروشید.»[نهج البلاغه،حکمت456.]
+برگرفته از کتاب "دختر باید خانوم باشه" با اندکی تلخیص.

گل های کنار پارک ها و تفریگاه ها، اگر چه زیبا و خوش رو هستند، ولی چون مورد استفاده ی عموم قرار میگیرند و رایگان در اختیار همه قرار می گیرند، چندان به ارزش واقعی آنها توجه نمی شود. چه بسا رهگذری هم از آن گل خوش آب و رنگ خوشش بیاید،و آن را از جا کنده،پس از بوییدنی،گلبرگ هایش را با انگشتان زمخت و بی رحمش از هم جدا کرده، به گوشه ای انداخته یا زیر پا له نماید و پس از آن به سراغ گل بعدی برود.
دختر هم گلی از بوستان محبت الهی است که او چنین زیبا،مهربان و لطیف آفریده و به مردان دستور داده تا از او مراقبت کنند،تا دستان هوس رانان بی عاطفه،او را پرپر نکند.
امام علی(ع)فرمودند:«زن،گل است و لطیف.»[نهج البلاغه،نامه31.]
+برگرفته از کتاب "دختر باید خانوم باشه".

وقتی خسته از مدرسه و دانشگاه بر می گردید،با شنیدن خبر خرابی آسانسور و اینکه مجبورید پله های چند طبقه را طی کنید،آنقدر وارفته می شوید که انگشتان دستتان تا زانو هایتان میرسد! ولی به هر حال عقل شما حاضر نیست خطر سقوط از آسانسور را بخاطر خستگی و زود تر رسیدن به جان بخرد.
برخی از دوستان هم سن و سال با جملات سحر آمیز خود، به بهانه ی متفاوت بودن، یک بار تجربه کردن و مانند آن، انسان را به بیراهه هایی میکشانند که بازگشت از آن ناممکن، یا از جهت ابرو یا موقعیت فردی،خانوادگی و اجتماعی بسیار پر هزینه خواهد بود.
اینان همان کسانی هستند که در زمان خرابی آسانسور،رفتن با آن را به عنوان شجاعت فوق العاده و متفاوت بودن خود،انتخاب می کنند و با ترس و بزدل خواندن دیگران ،برای آخرین بار سوار آسانسور می شوند.
متفاوت بودنی به بهای سقوط شخصیت و شرافت و از بین بردن آبروی خود و خانواده.
امام علی(ع) میفرمایند:«هر که بی پروا دست به کاری زند،پشیمان شود.»[عیون الحکم المواعظ،ص451.]
+برگرفته از کتاب "دختر باید خانوم باشه"با اندکی تلخیص.

سفید،زرد،سبز،آبی،قرمز،سیاه؛پس از مدت ها تلاش برای رسیدن به موفقیت،به آخرش که می رسی،برترین رنگ کمربند نصیبت می شود: مشکی!
کلی کیف میکنی،جشن میگیری،دوستان و آشنایان را پیامک باران میکنی،وقتی از تو می پرسند: حالا چه کمربندی گرفته ای؟ با افتخار می گویی مشکی!
یعنی مهم و با ارزش شدی،قوی شدی،از این به بعد همه باید حواسشان را جمع کنند؛چون با کوچک ترین حرکت اضافی،حسابی حالشان را می گیری!
باور کن سیاهی چادر هم همین کارکرد ها را دارد،با ده ها قابلیت و توانایی دیگر!کسی جرات نمیکند دنبالت راه بیوفتد،متلک بگوید،ماشین ها برایت بوق بزنند و تعارف کنند؛چون شکوه و ابهت چادرت به همه میفهماند که تو مهم و با ارزشی و شرافت خود را فدای چند لحظه لبخند و شوخی های شیطانی آن ها نمی نمایی. با چادر همه روی تو حساب ویژه باز میکنند و حساب کار دستشان می آید.
+برگرفته از کتاب"دختر باید خانوم باشه".