مبحث: روابط دختر و پسر
ارتباط های دردسرساز؛ آسیب ها » از جنسِ همجنس
سوال12: من بر خلاف دیگران که دنبال روابط دختر و پسر هستند، اهل این کارها نیستم. اما از طرفی مدتی است که به شدت عاشق یکی از دوستان همجنس خودم شده ام. روزی که او را نمی بینم، بسیار غمگینم و همیشه به او فکر می کنم. آیا این علاقه هم مثل علاقه به جنس مخالف، ممکن است آسیب زا باشد؟
پاسخ: دوست خوبم! خودت بگو، در این مدت که به او فکر می کنی آیا روح و روان و فکرت آزاد بوده یا گرفتار؟ آن طور که ما از متن سوال فهمیدیم، بدجور اسیر محبت او شده ای. تا جایی که گوشه ای از آسیب های آن را هم تحمل می کنی؛ باید بدانی که این مشکلات ادامه خواهد داشت و هرچه جلوتر بروی تعداد آنها بیشتر خواهد شد.
چه باید کرد؟
همان طور که می دانی، انسانی که اهل محبت و دوست داشتن نیست با موجود بی جان خیلی تفاوتی ندارد. در یک کلام می توان انسان را موجودی دانست که شیفته ی محبت کردن و محبت دیدن است. البته این، همه ی کلام در مورد یک انسان ایده آل نیست. او باید به همان تناسب که بر پِدال گاز محبت فشار می دهد، از ترمز عقل هم غافل نماند که در این صورت مدیریت ماشین احساسات و عواطف را از دست خواهد داد.
ما فکر می کنیم علاقه ات را نسبت به او کنترل نکرده ای یا لااقل در این کار ناکام بوده ای، پس با کمک گرفتن از راه کارهایی که ارائه می کنیم به مرور سعی کن تا رابطه ات با او را تا سطح یک رابطه معمولی کاهش بدهی. و اما توصیه ها:
1. در را به روی دوستان جدید باز کن. هر نوجوانی، بخش مهمی از نیازهای عاطفی خود را از طریق دوستان و گروه همسالانش تأمین می کند. حالا اگر قرار شد ما فقط با یک نفر رابطه رفاقت داشته باشیم و تجربه دوستان دیگری را نداشته باشیم، طبیعی است که تمام انرژی خود را فقط صرف او کرده، خلق و خوی او را به خود گرفته و تا جایی پیش برویم که غیر او را نتوانیم بپذیریم و این یعنی آسیب!
پس، از همین امروز شروع کن و تعداد دوستان خود و ارتباط با آنها را افزایش بده تا به مرور وابستگی ات به فرد مورد نظر کم شود.
2. تدریجی عمل کن. بعضی وقت ها علاقه ها و محبت های انسان، شکل وسواسی به خود می گیرد. مثل فردی که وسواس دارد و مدام باید دستان خود را بشوید، در این نوع از علاقه ها هم، فرد به دفعات مختلف به منبع عشق خود که همان دوستش است، مراجعه می کند.
برای حل این معضل باید به تدریج، چرخه رفتار وسواسی را از کار انداخت. پس تدریجاً اقدام کن و ببین که هیچ اتفاق خاصی نخواهد افتاد. مثلاً اگر هر روز در ابتدای ورود به مدرسه باید به دیدنش می رفتی، از حالا قاطعانه تصمیم بگیر که در هر هفته، یک روز این کار را انجام ندهی. اگر روزی چند پیامک برایش ارسال می کردی، به مرور و البته قاطعانه، تعداد آن ها را کم کن. همین طور این کار را ادامه بده تا رابطه ات با وی عادی شود.
3. هر وقت فکر او به ذهنت رسید، خودت را به موضوعات دیگری مشغول کن.
4. از تنها شدن و بی کار ماندن بپرهیز. تنهایی و بیکاری باعث فکر کردن درباره چنین موضوعاتی می شود. بنابراین برنامه ریزی شبانه روزی و پرکردن اوقات فراغت با کارها و فعالیت های مختلف ضروری است.
5. توصیه می کنیم سری هم به جواب سوال یازدهم بزنی و از تکنیک های فراموشی در اینجا هم استفاده کنی.
6. توجه داشته باش که عشق حقیقی و ماندگار و جاودانه، فقط و فقط، عشق به خدای متعال است. عشق به او و به کسانی که او توصیه به دوست داشتنشان داشته، باعث رشد انسان می شود. پس سعی کن ارتباط خودت را با خدا از طریق قرائت قرآن، خواندن نماز، ادعیه و توسل به اهل بیت و شرکت در گروه ها و برنامه های فرهنگی، روز به روز مستحکم تر کنی.
7. فرمایش حضرت علی (علیه السلام) را دستور العمل خودت قرار دهی که فرمودند:
«هرچه محبت داری نثار دوست کن، اما هرچه اطمینان داری به پای او مریز.»
علامه مجلسی، بحارالأنوار، ج71، ص165.
توجه داشته باش که دوستی ات نباید به وابستگی تبدیل شود. وابستگی به خدا و معصومین صحیح است. دوستت هر قدر هم که خوب باشد، معصوم نیست و اگر وابسته شدی، از کمترین اشتباه او به شدت آزرده خاطر می شوی. پس با اعتدال در دوستی مانع لطمه های روحی آینده برای خود و او باش.
