و از بهترین
و شایسته ترین صفات برای توست؛ بانو...
عفاف یعنی؛
در جمعی که همه چشم ها خیره به توست،
در تنهایی که به ظاهر چشمی نیست،
و در خلوت ترین تنهایی هایت،
در آنجایی که می شود افکار و حب به او را پرورش داد؛
و یا افکار شیطانی و غبار آلوده را!
تو؛
با بال عفت و حیایت
عشق معبودت را در دل بکاری،
و به اوج برسی...
قبول باشد بانو!